سوغات حاجی!

(سوغات حاجی!)

کاروانت رسید ای حاجی!

سفر عمره گشت طی  حاجی!

آمدی در فرودگاه و رسید

چمدانهای  تو ز پی حاجی!

وزن بار تو را زدم تخمین

روی همرفته شصت «ری»حاجی!1

جای سوغات، بوسه دادی و توش

آنفلانزای نو عA  (اِی)حاجی!2

رندی آمد به موقع بوسه-

بر رخ تو گذاشت نی حاجی!

بیر مَشَد مؤهروده قبولدو بیزه

آرادا قالمایا گیلئی حاجی!3

دل تو گفت توبه کن آنجا

گوش کردی به حرف وی حاجی؟!

«پلیر» ها  ز مکه آوردی

و زدی دگمه ی «پِلِی» حاجی!

شب که رفتند جملۀ  فامیل

دم گرفتی دلی- دلی حاجی!

کردی اطعامِ هشتصد نفری

سور تو برقرار هی حاجی!

مُشبَعان آمدند و هی خوردند

جایع از جوع مُرد ای حاجی!

نهمین عمره ات قبول، بگو

دهمین عمره هست کی حاجی؟!

-گرچه اول رسید «...مان پور»ش-

گفت این شعر را « سُلِی..» حاجی!!

بوالفضول_الشعرا

1: ری:از واحدهای توزین قدیمی-معادل چهار من تبریز

2: «آنفلانزا» میکروب ضعیف شده ی «آنفلو آنزا» می باشد!

3: ترجمه:یک مُهر مشهد هم بدهی، قبول است تا گلایه‌ای در میان نباشد!

شعر_طنز

مجموعهواژه_در_دست_تعمیر

انتشارات_سروش

bolfozool

(0 لایک)